ဃူမကၠရ သ်ွတၱရ – အခန္း (၂)
တစ္ကမၻာလံုး ရွိ ရေသ့၊ ရဟန္း သူေတာ္စင္ မ်ားက ‘အိမ္ေထာင္မႈ သည္ အေႏွာင္အဖြဲ႕ ျဖစ္သည္’ ဟု ေျပာျပီး အိမ္ေထာင္မႈ ကို ခ်ိဳးဖ်က္လ်က္ အျပင္ဘက္ ထြက္လာ ဖို႔ ေျပာျပ ၾကသည္။ အကယ္၍ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသြားမ်ား လည္း အိမ္ေထာင္သည္ ဘဝကို ခ်ိဳးဖ်က္ဖို႔ လိုအပ္သည္ ဆိုလ်ွင္ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာသူ မ်ား၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ လည္း မိမိကိုယ္ကို တန္ဖိုး ထားျခင္း၊ သူတစ္ပါး အား အမႈ မထားျခင္း ဟူ၍ မမွတ္သင့္ ေပ။ ဃူမကၠရ သ်ွတၱရ က်မ္း၌ ေဖာ္ျပထားေသာ ယင္း အခ်က္အလက္ မွာ ပထမ တန္းစား ခရီးသည္ မ်ား အတြက္ သို႔မဟုတ္ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုး ဒုတိယ တန္းစား ခရီးသည္မ်ား အတြက္ ျဖစ္သည္။ ပထမ တန္းစား ခရီးသည္ သို႔မဟုတ္ ဒုတိယ တန္းစား ခရီးသည္ သည္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ယင္း လမ္းမေပၚ၌ အေျခ မခ်သင့္ ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ လည္း မဟုတ္ေပ။
ပထမတန္းစား ခရီးသည္ တစ္ေယာက္ ေမြးဖြား ေပၚေပါက္ လာရန္ အတြက္ ဒုတိယ တန္းစား ခရီးသည္ ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ ရွိဖို႔ လိုအပ္လာ လိမ့္မည္။ ဒုတိယ တန္းစား ခရီးသည္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔ အတြက္ လည္း တတိယ တန္းစား ခရီးသည္ ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ လိုအပ္သည္။ ယင္းသို႔ အားျဖင့္ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္၏ လမ္းမ၌ သိန္းေပါင္း မ်ားစြာေသာ လူမ်ား ေပ်ာက္သြား ၾကမည္ ဆိုလ်ွင္ ယင္းတို႔ အထဲက စံျပ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ ေပၚထြက္ လာဖို႔ ခဲယဥ္း လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။
ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီး လွည့္လည္ သြားလာရန္ အတြက္ အိမ္ေထာင္မႈကို ခ်ိဳးဖ်က္လ်က္ အျပင္ဘက္ ထြက္လာျခင္း သည္ ပထမ လိုအပ္ ခ်က္ ျဖစ္သည္။ မ်က္စိပြင့္ သည့္ အခ်ိန္မွ စ၍ ကမၻာေလာက တြင္ လွည့္လည္ သြားလာျခင္း မျပဳလုပ္ လုိေသာ လုလင္ ဟူ၍ ဘယ္မွာ ရွိမည္ နည္း။ အေၾကာ မ်ားထဲတြင္ ေသြးပူ စီးဆင္း ေနေသာ လူမ်ားထဲတြင္ တစ္ခ်ိန္ ခ်ိန္၌ အျပင္ဘက္ ထြက္လိုသည့္ အလိုဆႏၵ မရွိသူ အေရ အတြက္ အလြန္ နည္းေပလိမ့္မည္။ ထို ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ လမ္းမတြင္ အဟန္႔အတား မ်ား ရွိမည္မွာ အမွန္ ျဖစ္သည္။
အျပင္အပ ကမၻာေလာက၌ ျဖစ္ေပၚ ေနေသာ အေႏွာင့္အယွက္ အဟန္႔အတား မ်ားထက္ လူ၏ စိတ္ႏွလံုး ထဲတြင္ ေပၚလာေသာ အေႏွာင့္အယွက္ အဟန္႔အတား မ်ားက အေရအတြက္ ပိုမ်ားသည္။ လုလင္ မ်ားသည္ မိမိ တို႔၏ ရြာ၊ မိမိတို႔၏ အရပ္ကို ေအာက္ေမ့ တသျပီး ငိုၾကသည္။ မိမိ သိကၽြမ္းေနေသာ အိမ္မ်ား၊ နံရံမ်ား၊ လမ္းၾကီး လမ္းငယ္မ်ား၊ ျမစ္မ်ား၊ ေခ်ာင္းမ်ား၊ ကန္မ်ား၊ မိမိတို႔၏ မ်က္ေမွာက္က ေဝးကြာ သြားသည့္ အခါ လြမ္းသလိုလို ေဆြး သလိုလို ျဖစ္ၾကသည္။ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာျခင္း သည္ မိမိ၏ ဇာတိနယ္ေျမအား တြယ္တာခ်စ္ခင္ ျခင္း မျပဳရ ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ မဟုတ္ေပ။
လူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ ဇာတိ နယ္ေျမအား ထိုနယ္ေျမ ေဒသႏွင့္ ေဝးကြာ ေသာ ေနရာသို႔ ေရာက္သြား မွ သာလ်ွင္ အျပည့္အဝ ခ်စ္ခင္ ေလးစားမႈ ျပဳလုပ္ ႏိုင္ေပသည္။ ထိုအခ်ိန္ က်မွသာ မိမိ ဇာတိ နယ္ေျမ ေဒသ၏ လွေသာ ရုပ္ပံုသည္ ႏွလံုးသား တြင္ ေပၚေပါက္ လာသည္။ ႏွလံုးသား သည္ ခ်ိဳျမေသာ အေတြးအေခၚ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ျပည့္လ်ွံလာ ႏုိင္သည္။
အေနွာင့္အယွက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္မွာ မစိုးရိမ္ရလ်ွင္ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ သည္ ကိုးႏွစ္ ဆယ္ႏွစ္ ၾကာျပီးသည့္ေနာက္ မိမိ ဇာတိ ေဒသကို ျပန္လာ၍ ၾကည့္ရွဳျခင္းသည္ မိမိ၏ မိတ္ေဟာင္း ေဆြေဟာင္း မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္းသည္ မလိုလား အပ္ေသာ အေၾကာင္း မဟုတ္ေပ။ သို႔ရာတြင္ ခ်စ္ခင္ျခင္း၏ အဓိပၸာယ္သည္ ခ်စ္ခင္ျခင္းကို အထံုးအဖြဲ႕ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားျခင္း မဟုတ္ေပ။ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္၏ဘဝ၌ လူသည္ ခရီးေဝးရာသို႔ ေရာက္သြားေလေလ မိမိ၏ အက်ိဳးကို လိုလားေသာ မိတ္ေဆြ မ်ား ၏ ဦးေရ ေပါမ်ား လာေလ ျဖစ္သည္။ ေနရာ အႏွံ႕အျပား၌ သံေယာဇဥ္ ၾကိဳးမ်ားသည္ ထိုပုဂၢိဳလ္ အား ဖြဲ႕ေႏွာင္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ အကယ္၍ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ ေထာင္ေခ်ာက္ ထဲတြင္ ဖမ္းမိ လိုပါလ်ွင္ကား အားလံုး ၏ အလိုဆႏၵကို မည္ကဲ့သို႔ ျဖည့္ဆည္း၍ ရႏိုင္မည္နည္း။
ကၽြႏ္ုပ္ကို ေမြးဖြားေသာ နယ္ေျမေဒသ ျမိဳ႕ရြာ မ်ားအား အၾကိမ္တစ္ရာ ရွိခိုး ဦးခိုက္ လိုက္ပါသည္။ နယ္ေျမေဒသကို ေအာက္ေမ့ တသျခင္းသည္ ကၽြန္ုပ္တို႔ အတြက္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ အေကာင္းဆံုးေသာ ရတနာ ေရႊအိုး ျဖစ္သည္ ဆိုသည္မွာ သံသယ ျဖစ္ဖြယ္ မလိုေပ။ သို႔ရာတြင္ အကယ္၍ ထိုနယ္ေျမ ေဒသသည္ ေျခေထာက္ကို ဖမ္းဆြဲထားျပီး ဇဂၤမက ထာဝရ ျဖစ္ေအာင္၊ လႈပ္ရွားေနသူ အျဖစ္က ရပ္တန္႔ေနသူ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မည္ ဆိုလ်ွင္ကား ယင္းသို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ မလိုလား အပ္ေသာ အေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ လူတိုင္း လူတိုင္း မိမိတို႔၏ ဇာတိ ေဒသႏွင့္ ပတ္သက္၍ တာဝန္ ဝတၱရား ရွိသည္။ ယင္းတာဝန္ ဝတၱရား သည္ ေက်းဇူး ဥပကာရ တင္ရွိမႈကို အလုပ္လုပ္၍ ျပျခင္း မ်ွျဖင့္ ေက်ပြန္ သြားႏိုင္သည္။
မည္သည့္ အရြယ္၌ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသြားႏိုင္ျခင္း အညြန္႔ အေညွာင့္ ေပၚေပါက္လာသည္၊ မည္သည့္ အရြယ္၌ အျပည့္အဝ ျဖစ္ေပၚလာသည္၊ မည္သည့္ အခ်ိန္၌ ခရီး စတင္ ထြက္သင့္သည္ ဆိုသည့္ အေၾကာင္း အရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရွ႕အပိုင္းမ်ားတြင္ ေျပာျပပါမည္။ သို႔ရာတြင္ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကို ျဖတ္ေတာက္ ပစ္ရန္ ေျပာျပ ရင္း ႏွင့္ အနာဂတ္ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ ၏ ႏုနယ္ေသာ ႏွလံုးသား ႏွင့္ ဦးေႏွာက္ကို ေႏွာင္ဖြဲ႕ထားရာ၌ မည္သည့္ လက္ခ်က္က ပိုမ်ားသည္ ဆိုသည္ကို မူ ေျပာျပ ရမည္။ ရန္သူသည္ လူကို တုပ္ေႏွာင္ မထားႏိုင္ေပ။ မိမိ အား စိတ္ပါဝင္စား ျခင္း မရွိသူ ကလည္း အျခား လူတစ္ေယာက္ကို တုပ္ေႏွာင္ မထားႏိုင္ေပ။ အခိုင္မာဆံုး အတင္းက်ပ္ဆံုး အေႏွာင္ အဖြဲ႕မွာ ခ်စ္ခင္ျခင္း အေႏွာင္ အဖြဲ႕ ျဖစ္သည္။ ခ်စ္ခင္ ျခင္း၌ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈ ရွိသည္ ဆိုလ်ွင္ ထက္သန္ အားေကာင္းမႈလည္း ရွိသည္ ဟု ဆိုရည္။ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ မ်ား၏ အေတြ႕အၾကံဳ အရ သိရွိရသည္မွာ အကယ္၍ မိမိတို႔ မိခင္၏ ခ်စ္ျခင္း ႏွင့္ မ်က္ရည္ကို ပူပန္ ေၾကာင့္ၾက ေနမည္ ဆိုလ်ွင္ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ မ်ားထဲက တစ္ေယာက္မ်ွ အိမ္အျပင္ ဘက္ ထြက္လာႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။
ဆယ့္ငါး ႏွစ္၊ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ အရြယ္ လုလင္ မ်ား၏ ေရွ႕တြင္ “မင္း ႏွလံုးသားဟာ ဘယ္ေလာက္ မာေက်ာ သလဲ၊ မိခင္၏ ႏွလံုးသား ကို မၾကည့္ဘူးလား။ မင္း အေပၚမွာ မိခင္ရဲ႕ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ အားလံုး တည္ရွိေနတယ္။ ကိုးလလြယ္ ဆယ္လ ဖြားခဲ့ရတဲ့ မိခင္ဟာ မင္း ထြက္သြားလို႔ ရွိရင္ ငိုရပါမ်ားတဲ့ အတြက္ မ်က္စိ ကန္း သြားလိမ့္မယ္။ မိခင္ ရဲ႕ အားကိုး အားထား ဟာ မင္းပဲ ျဖစ္တယ္” ဟူေသာ အေၾကာင္း ျပခ်က္ မ်ားကို မိခင္မ်ားက ေျပာျပ ၾကေပလိမ့္မည္။ ယင္း အေၾကာင္း ျပခ်က္ မ်ားႏွင့္ ဆံုးမ သြန္သင္ ခ်က္ မ်ားသည္ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ လံု႕လဝီရိယ အေပၚတြင္ ေရအိုး အလံုး ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ သြန္ခ် လိုက္သကဲ့သို႔ မိခင္ ၏ ယင္း အေျခအေန သည္ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ ၏ စိတ္ႏွလံုးကို အားနည္း သြားေအာင္ လုပ္ေပ လိမ့္မည္။
မိခင္ ၏ ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာမႈ သည္ အလြန္ အဖိုးထိုက္ တန္ေသာ အရာ ျဖစ္သည္။ အဖိုးတန္သည္ ဟူေသာ စကား ေလာက္ျဖင့္ လံုေလာက္ မည္ မဟုတ္ေပ။ ယင္း ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာမႈ ထက္ ခ်ိဳျမိန္ လွေသာ ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာမႈမ်ိဳး တစ္ျခား မရွိႏိုင္ေပ။ မိခင္၏ ေက်းဇူး ဥပကာရ သည္ အမွန္တကယ္ပင္ ဆပ္၍ မကုန္ ႏိုင္ေသာ ေက်းဇူး ဥပကာရ မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ မိခင္၏ ေက်းဇူး ဥပကာရ ကို တံု႔ျပန္ ရန္ အတြက္ သားသည္ မိမိ မိခင္၏ အမည္ကို ထြန္းလင္း ေတာက္ပ ေအာင္ လုပ္ရမည္။ မိမိ ၏ ထြန္းလင္း ေတာက္ပ ေသာ အျပဳအမူမ်ားျဖင့္ မိခင္ ၏ အမည္ နာမ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကား ေအာင္ လုပ္ရေပမည္။ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ ယင္းကဲ့ သို႔ ျပဳလုပ္ ႏိုင္သည္။
မိခင္ေပါင္း မ်ားစြာသည္ မိမိ တို႔၏ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကား ေသာ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ သား မ်ားေၾကာင့္ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကား သြားၾကသည္။ သုဝဏၰကၡီ ၏ သား အႆေဃာသ သည္ ဇမၺဴဒိပ္ အေရွ႕ပိုင္းမွ ဂႏၶာရ တိုင္း အထိ လွည့္လည္ သြားလာျပီးလ်ွင္ သူ၏ ကဗ်ာ၊ သူ၏ ပညာ ျဖင့္ လူေပါင္း မ်ားစြာ တို႔၏ စိတ္ႏွလံုးကို ႏွစ္သိမ့္ ေစျပီးလ်ွင္ သာေကတ သူ မိခင္ သုဝဏၰကၡီ ၏ အမည္နာမ ကို ထာဝရ တည္ျမဲေအာင္ လုပ္ခဲ့သည္။ မိခင္ မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ လတ္တေလာ အက်ိဳး ကို ၾကည့္လ်က္ မိမိ တို႔၏ အနာဂတ္ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ သားကို နားလည္ သေဘာမေပါက္ ၾကေပ။ မိမိတို႔၏ အိမ္ေဂဟာ၌ သာလ်ွင္ တစ္သက္လံုး ေနေစလိုၾကသည္။ Read more of this post
