တောက်တယ်ကျင်း အပိုဒ် (၂၆)

လေးခိုင်ခြင်းသည် ပေါ့ပါးခြင်း၏ ဗဟို၊ အရင်းခံ ဖြစ်၏။

ငြိမ်သက်ခြင်းသည် လျင်မြန်ခြင်း၏ အထိန်းအကွပ်၊ ဆရာသခင် ဖြစ်၏။

ထို့ကြောင့် ပညာရှိသည်

တစ်နေ့ပတ်လုံး သွားလာနေသော်လည်း လေးခိုင်ခြင်းကို မစွန့်။

ချီးပင့်မြှောက်စားခံရသော်လည်း အေးချမ်းငြိမ်သက်စွာဖြင့် နေ၏။ မတုန်လှုပ်။

ပြည်ကြီးသခင် ထိုအရှင်သည် ပေါ့ပါးသောခန္ဓာဖြင့်

နိုင်ငံကို မည်သို့ အုပ်ချုပ်ပါသနည်း။

ပေါ့သွမ်းခြင်းကြောင့် ဗဟို အရင်းခံကို ဆုံးရှုံး၏။

မြန်ဆန်ခြင်းကြောင့် အထိန်းအကွပ် မဲ့ရ၏။

…………………….….

道徳経第二十六章

………………………..